આપણા પ્રશ્નોને ઘરના દરવાજાની બહાર જ ટાંગવા માટે એક નાનો છોડ કે ખીંટીની જરુર છે!!!!!!!!!!!!

એક ખેડુતે પોતાના ફાર્મ હાઉસ પર પાઇપનું રીપેરીંગ કરવા માટે એક પમ્લરને બોલાવ્યો. પમ્લરે આવીને જોયુ તો ઘણા વર્ષોથી આ ફાર્મ હાઉસબંધ હોય એવું લાગ્યું. પમ્લરે પાઇપને ખોલવાના ખુબ પ્રયાસ કર્યા પાઇપ તો ના ખુલ્યો ઉલ્ટાના પમ્લરના પાના-પકડ તુટી ગયા. પાઇપ કાટી ગયો હતો આથી થોડું વધુ બળ લગાડ્યુ તો પાઇપ જ તુટી ગયો.

પમ્લરે પોતાનું કામ ચાલુ રાખ્યુ થોડી વાર પછી કામ કરતા કરતા એના હાથ પર જ હથોડી વાગી એ ગુસ્સામાં કંઇક બડબડ કરતો રહ્યો અને માંડ માંડ પોતાનું કામ પુરુ કર્યો. હવે તો એ ખુબ થાકી ગયો હતો અને સાંજ પણ પડી ગઇ હતી આથી એ ઝડપથી પોતાનો સરસામાન લઇને પોતાના વાહન પાસે આવ્યો એણે જોયુ તો પોતાના સ્કુટરમાં પણ પંચર હતું. એણે ફાર્મ હાઉસના માલીકને પોતાના ઘરે મુકી જવા માટે વિનંતી કરી એટલે ફાર્મ હાઉસનો માલિક એને પોતાની કાર લઇને ઘેર મુકવા ગયો.

રસ્તામાં કાર માલિકે જોયુ કે પેલો પમ્લર ખુબ જ ગુસ્સામાં હતો. આજનો આખો દિવસ એના માટે ખરાબ રહ્યો હતો એ ગુસ્સામાં કંઇ બોલતો પણ ન હતો પણ એના ચહેરા પરની તંગ રેખાઓ બતાવતી હતી કે એ ખુબ જ ગુસ્સામાં છે. પમ્લરનું ઘર આવ્યું એટલે એણે પેલા ખેડુતને પોતાના ઘરમાં આવવા માટે નિમંત્રણ આપ્યું. ખેડુતે નિમંત્રણનો સ્વિકાર કર્યો અને એની સાથે જ દરવાજામાં પ્રવેશ કર્યો.

ઘરના મુખ્ય દરવાજામાં પ્રવેશ કરે એ પહેલા એ પમ્લર ફળિયામાં આવેલા એક ઝાડ પાસે ગયો એણે ઝાડને પ્રેમથી સ્પર્શ કર્યો અને એના ચહેરા પરના ભાવ બદલાવા લાગ્યા એનુ ગુસ્સો જણે કે અદ્રશ્ય થઇ ગયો અને ચહેરા પર સ્મિત આવી ગયું. પછી એણે ડોરબેલ વગાડી દરવાજો ખુલતા જ એ હસતા ચહેરે અંદર પ્રવેશ્યો અને પોતાના બાળક તથા પત્નિને પ્રેમથી ભેટ્યો. આ બધુ જોઇને ખેડુતતો વિચારમાં પડી ગયો. જ્યારે ચા-પાણી પીધા પછી પમ્લર ખેડુતને એની કાર સુધી મુકવા આવ્યો આવ્યો ત્યારે એ પમ્લરને પુછ્યા વગર અન રહી શક્યો કે આ ઝાડમાં એવી તે શું જાદુઇ શક્તિ હતી કે એને સ્પર્શ કરતા જ તારા ચહેરા પરનો ગુસ્સો સ્મિતમાં પલટાઇ ગયો ?

પમ્લરે કહ્યુ , “ માલિક , હું કામ પરથી જ્યારે ઘરે આવું છું ત્યારે મારી સાથે અનેક સમસ્યા અને પ્રશ્નોના પોટલા પણ લાવું છું. પરંતું મારી આ સમસ્યાઓ કે પ્રશ્નોની અસર મારા પરિવારના બીજા સભ્યો પર ન પડે તેની પણ તકેદારી રાખુ છું અને એટલે ઘરમાં પ્રવેશતા પહેલા મારા તમામ પ્રશ્નો આ ઝાડ પર જ ટાંગી દઉં છુ અને સવાર સુધી એ પ્રશ્નો પ્રભુના હવાલે કરી દઉં છું. આનંદની વાત તો એ છે કે જ્યારે સવારે ઝાડ પર ટાંગેલા મારા પ્રશ્નોનું પોટલું લેવા માટે જાઉં ત્યારે મોટા ભાગના પ્રશ્નો તો પોટલામાંથી ભાગી પણ ગયા હોય છે અને ક્યારેક તો પોટલું સાવ ખાલી હોય છે.

મિત્રો એવું નથી લાગતુ કે આપણે પણ આ પમ્લરની જેમ આપણા પ્રશ્નોને ઘરના દરવાજાની બહાર જ ટાંગવા માટે એક નાનો છોડ કે ખીંટીની જરુર છે!!!!!!!!!!!!